Zasady francuskiej wymowy: łączenia międzywyrazowe.

Francuska wymowa charakteryzuje się specyficzną własnością o nazwie łączenia międzywyrazowe.

Co to są łączenia między wyrazami i jak je stosować wyjaśnię w tym artykule?

Łączenie międzywyrazowe polega na „połączeniu” w wymowie, nie pisowni, dwóch stojących obok siebie wyrazów.

Jak się tworzy łączenie miedzy wyrazami? Łączenie międzywyrazowe jest „stworzeniam sylaby” z końcówki pierwszego wyrazu i początku następnego wyrazu. Końcówka pierwszego wyrazu najczęściej jest niema (co to oznacza można przeczytaj w tym artykule tutaj ) natomiast początek kolejnego wyrazu rozpoczyna się od samogłoski.

Czy takie łączenie występuje zawsze? Nie. Występują trzy rodzaje łączeń międzywyrazowych.

• Łączenia obowiązkowe

• Łączenia fakultatywne

• Łączenia zakazane

Łączenia obowiązkowe.

1. Obowiązkowo należy łączyć wyrazy po rodzajnikach określonych i nieokreślonych oraz wszystkich liczbach, które występują przed rzeczownikami.
   1. un, des, les, ces, mon, ton, son, mes, tes, ses, nos, vos, leurs, aux, aucun, tout, quels, quelles, quelques
   2. un enfant, mon ami
2. Łączenie należy robić między przymiotnikiem a rzeczownikiem, ale tylko wtedy, gdy przymiotnik znajduje się przed rzeczownikiem.
   1. grand amour, bel home, quel idiot, un grand appartament
3. Łączenia między zaimkiem osobowym a czasownikiem: on, nous, vous, ils, elles, ils, ont,
   1. elles aiment, ils arrivent
   2. On a tout compris.
4. Dokonuje się łączenia między trzecią osobą liczby pojednynczej i mnogiej czasownika être – est, sont i następującym po nim wyrazem.
   1. Quelqun est entrée. Ils sont interessés par l’historie. Il est intelligent.
5. Po trzeciej osobie liczby mnogiej czasownika avoir.
   1. Ils ont une voiture.
6. Po krótkim przysłówku typu: plus, très, bien.
   1. Marc est plus occupé que Luc.
7. Między przysłówkiem i przymiotnikiem.
   1. C’est très intéressant.
8. Między zaimkami uzupałniającymi (en, y, les, nous, vous) i czasownikiem.
   1. On y est arrivé. J’en ai. Ils y habitent.
9. Między wyrazami złożonymi zawsze dokonujemy łączenia:
   1. avant-hier, c’est – a – dire, de temps en temps, plus au moins, un sous-entendu, tout à coup, tout à l’heure, les Etats Unis
10. Między prepozycją i następującym po niej słowem. Prepozycje typu: sous, pour, dessous, dessus, entre, devant, dans, chez, avant, après
    1. Il est sous un arbre.
11. Między quand i zaimkiem lub determinantem.
    1. Quand il fait beau.
    2. Quand un avion part.

Łączenia fakultatywne

1. Między rzeczownikiem w liczbie mnogiej i występującym przed nim przymiotnikiem jeunes amies
2. Między czasownikiem posiłkowym a participé passé z czasie passé composé ils sont allés
3. Między przysłówkiem i przymiotnikiem kiedy przysłówek kończy się na -ment – C’est vraiment ennuyeux.

Przykłady fakulatywnych łączeń: pas important, pas assez

Kiedy czytamy lub wypowiadamy się w mowie formalnej częściej stosujemy łączenia niż w mowie potocznej.

Łączenia zakazane

1. Między rzeczownikiem w liczbie pojedynczej a przymiotnikiem.
   1. C’est un étudiant intelligent.
   2. C’est du courrier urgent
2. Między podmiotem i czasownikiem
   1. Le train arrive demain
   2. Quelq’un est entré
   3. Les etudiants arrivent à huit heures.
   4. Vincent est arrivé en avance.
   5. Les gens entrent dans la salle.
3. Przez h aspiré
   1. Il habite en haut de cette rue. Pierwsze jest h muet drugie aspiré
   2. Ces sont des héros. En haut.
4. Po czasowniku również nie stosujemy łączenia.
   1. Elle écrit une lettre à Marie.
   2. Tu veux un café?
   3. Elle descend à ski.
   4. Elle tient à Paul.
5. Nie łączymy wyrazów również po QUAND, COMMENT i COMBIEN
   1. Quand + inversja nie łączymy Quand est-il arrivé?
   2. Comment est-il venu?
   3. Comment il est venu?
   4. Combien en voulez-vous?
      1. Comment allez – vous? to jest wyjątek kiedy stosujemy łączenie.
6. Nie łączymy wyrazów po spójniku „i”.
   1. Ils ont une fille et un garçon.

Mam nadzieję, że ten artykuł chociaż trochę pomoże wam w praktykiwaniu poprawnej wymowy w języku francuskim.